Jang Sŏng T’aek
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wiceprzewodniczący Komisji Obrony Narodowej KRLD | |
| Okres |
od 7 czerwca 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Szef Centralnego Departamentu Administracji Partii Pracy Korei | |
| Okres |
od 11 października 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Nazwa koreańska | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
Jang Sŏng T’aek, również Jang Song Thaek, kor. 장성택, IPA: [dʑaŋ suŋ tɛk] (ur. 2 lutego 1946 w Kangwŏn, zm. 12 grudnia 2013 w Pjongjangu) – północnokoreański polityk, mąż Kim Kyŏng Hŭi, siostry Kim Dzong Ila - przywódcy Korei Północnej w latach 1994-2011. Wiceprzewodniczący Komisji Obrony Narodowej KRLD od 7 czerwca 2010 do 8 grudnia 2013.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jang ukończył Wyższą Szkołę im. Kim Ir Sena i w latach 1969-1979 studiował za granicą, w Moskwie. Po powrocie poślubił Kim Kyŏng Hŭi, młodszą siostrę Kim Dzong Ila[1]. Zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego Partii Pracy Korei. 25 listopada 2004 został odwołany z tego stanowiska[2]. W marcu 2006 ponownie pojawił się publicznie, towarzysząc Kim Dzong Ilowi w oficjalnej podróży do Chin. W październiku 2007 Koreańska Centralna Agencja Prasowa potwierdziła nominację Janga na stanowisko wiceprzewodniczącego Partii Pracy Korei. Jang przejął wówczas odpowiedzialność za policję, sądownictwo oraz bezpieczeństwo wewnętrzne. Uczestniczył również w oficjalnym lunchu w czasie wizyty prezydenta Korei Południowej Roh Moo-hyuna w Korei Północnej[3].
W kwietniu 2009 Jang wszedł w skład Narodowej Komisji Obrony, co stanowiło wyraźny znak jego awansu w strukturach władzy[4]. 7 czerwca 2010 został mianowany wiceprzewodniczącym Narodowej Komisji Obrony, najwyższego ciała wojskowego[5].
Jang Sŏng T’aek był ojcem Jang Kŭm Sŏng, która kształciła się w Paryżu. Chciała poślubić mężczyznę uważanego za wrogiego ideologicznie. Jej rodzice zdecydowanie sprzeciwili się temu związkowi[6]. W 2006 odmówiła powrotu do Pjongjangu i we wrześniu 2006 popełniła samobójstwo, przedawkowując leki nasenne[7].
Kiedy po śmierci Kim Dzong Ila w grudniu 2011 nowym przywódcą KRLD został ogłoszony jego syn Kim Dzong Un, Jang Sŏng T’aek był uważany przez zagranicznych analityków za de facto główną postać systemu północnokoreańskiego[8]. W 2012, z jego inicjatywy, Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD ogłosiło dekret o amnestii skazańców „dla uczczenia przypadającej w tym roku 100. rocznicy urodzin Kim Ir Sena i 70. urodzin Kim Dzong Ila''. Jednak 3 grudnia 2013 Jang został zdymisjonowany[9]. 9 grudnia 2013 Koreańska Centralna Agencja Prasowa poinformowała o odsunięciu Janga ze wszystkich zajmowanych stanowisk oraz z partii. Został oskarżony o zachowania demoralizujące, korupcję oraz niewłaściwe zarządzanie finansami państwa[10]. 12 grudnia 2013 agencja poinformowała o przeprowadzeniu procesu przez trybunał wojskowy. Jang Sŏng T’aek został skazany na karę śmierci wykonaną rzekomo przez rozszarpanie i zjedzenie przez psy myśliwskie[11]. Egzekucję wykonano tuż po ogłoszeniu wyroku[12]. Dekret o amnestii został odwołany[13]. Informacje jakoby Jang Sŏng T’aek, został zabity przez psy, podał w wątpliwość publicysta The Washington Post Max Fisher. Wskazał on iż pierwsza poinformowała o tym gazeta z Hongkongu, znana z artykułów sensacyjnych i braku wiarygodności, a nie jak dotąd zwykle posiadające najświeższe informacje z Korei Północnej, media chińskie i południowokoreańskie[14]. Według informacji podawanych przez południowokoreańską agencję prasową „Yonhap” po śmierci T’aeka prześladowani mieli być członkowie jego rodziny, z czego większość prawdopodobnie została zabita[15]. Jednak w styczniu 2020 jego żona pojawiła się publicznie na powitaniu nowego roku, co jednoznacznie obaliło pogłoski o jej zabiciu[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ „North Korea 'is being run by Kim Jong Il’s brother-in-law'”, Times Online, 8 listopada 2008.
- ↑ Barbara Demick: Kim Jong Il purges relative from power, paving way for sons. seattletimes.nwsource.com, 2004-12-09. [dostęp 2018-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)]. (ang.).
- ↑ „orth Korean media confirms promotion of Jang Song-thaek to senior post”, Yonhap News, 13 grudnia 2007.
- ↑ „Kim żyje i bierze szwagra do pomocy”, gazeta.pl, 11 kwietnia 2009.
- ↑ North Korea in leadership reshuffle. BBC News, 7 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-07]. (ang.).
- ↑ N. Korea: Kim Jong-il's Niece Killed Herself in France [online], freerepublic.com [dostęp 2016-02-10].
- ↑ „From Sunshine to sunset”. atimes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-18)]., Asia Times, 18 października 2006.
- ↑ Korea płacze po przywódcy: To tylko broń propagandowa Korei Płn. Ludzie nienawidzą Kima, Gazeta Wyborcza, 19 grudnia 2011.
- ↑ Zmiany na szczycie [online], pukhan.pl [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-04] (pol.).
- ↑ Wuj Kim Dzong Una odsunięty od władzy. rp.pl. [dostęp 2018-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-17)].
- ↑ Hongkońska gazeta: Wuj Kim Dzong Una nie został rozstrzelany. Zjadły go psy. gazeta.pl. [dostęp 2014-01-03]. (pol.).
- ↑ Wuj Kim Dzong Una odsunięty od władzy. rp.pl. [dostęp 2013-12-12]. (pol.).
- ↑ North Korea: What Jang’s Execution Means for the Future | 38 North: Informed Analysis of North Korea [online], 38north.org [dostęp 2016-05-03].
- ↑ Brutalna egzekucja wujka Kim Dzong Una? Dziennikarz „Washington Post” ma wątpliwości [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2014-01-04] (pol.).
- ↑ Dalszy ciąg krwawej rozprawy w Pjongjangu. rp.pl. [dostęp 2014-01-28]. (pol.).
- ↑ Grupa Wirtualna Polska, Korea Północna. Kim Dzong Un jednak jej nie zabił. W kraju poruszenie [online], o2.pl, 26 stycznia 2020 [dostęp 2020-08-29] (pol.).
| Pierwszy Przewodniczący | |
|---|---|
| Wiceprzewodniczący | |
| Członkowie |
| Komitet Stały | |
|---|---|
| Członkowie | |
| Zastępcy członka |
| Przewodniczący | |
|---|---|
| Wiceprzewodniczący | |
| Członkowie |